Hoezo, positief denken? Het zijn harde tijden, toch? Positief denken is als je kop in het zand steken zodat je de harde realiteit niet onder ogen moet zien. Na de verstikkende regels die we opgelegd kregen vanwege de pandemie, die onze vrijheid ontnam en ons tot isolement dwong. Ervaren we vandaag de impact van de Oekraïense oorlog die ons angstig maakt door de ongezien stijgende prijzen van energie en andere grondstoffen.
Positief denken als focus
Ja, we worden regelmatig door het leven uitgedaagd. Maar zie jij dan vooral de beren op de weg? Of zoek je eerder naar het groeipotentieel dat erin verscholen ligt? Waarop focus jij?
Bij een ingrijpende gebeurtenis is het een natuurlijke reactie om het als een bedreiging te zien. Want het dwingt je om het oude vertrouwde los te laten. Het verstoort je evenwicht en dat maakt je angstig, onrustig of stressvol. Veel makkelijker dan het aan te pakken, is om lijdzaam toe te zien in de hoop dat het vanzelf weer overgaat.
Maar wat als je even ademhaalt en je focus verlegt? Levert het gebeurde dan écht alleen maar pijn, verdriet en frustratie op? Bracht het isolement van de pandemie, je bijvoorbeeld niet terug tot jezelf? Een gelegenheid om na te denken of je (nog) wel bezig bent met datgene waar je oprecht gelukkig van wordt? Bracht de pandemie misschien je droomjob (terug) in beeld en pushte het je om eindelijk die richting uit te gaan? Of liet je deze kans voorbij gaan?
Positief denken als keuze
Neen, positief denken staat niet gelijk aan “je kop in het zand steken”. Neen, je kan niet altijd kiezen wat er in en met je leven gebeurt. Maar wat je wél kan, is kiezen hoe je ermee omgaat. Kies jij ervoor om je kop te laten hangen? Je te wentelen in een slachtofferrol? Of te doen alsof het je allemaal niet raakt (je kop in het zand steken dus 😉)? Of kies je ervoor om na het vallen, weer op te staan. Om de zwaarte van je af te schudden en erop te vertrouwen dat het straks weer beter gaat?
Want wist je dat in wezen elke gebeurtenis neutraal is (dus noch positief, noch negatief)? Dat je bijgevolg na de eerste shock (lees: emotie), in staat bent om vanop een afstand en vanuit een neutraal perspectief, naar de gebeurtenis te kijken? Dat deze houding er niet alleen voor zorgt dat de stress weer gaat zakken, maar ook je creativiteit weer doet stromen zodat je kan zien hoe je de gebeurtenis kan ombuigen tot een groeikans?
Dankbaarheid als hefboom tot positief denken
Ja, het vraagt enige training om positief denken tot je levenshouding te maken. Maar het valt zeker te leren! Het verleggen van je de focus naar en bewust kiezen voor het positieve is een goede start. Combineer dat met het voelen van dankbaarheid (dus niet blijven hangen op denkniveau) en dan ontstaat the magic! Met dankbaarheid komt er endorfine, het zogenaamde gelukshormoon, vrij dat werkt als een natuurlijke pijnstiller en je cortisol (of stresshormoon) doet afnemen. Dankbaarheid zorgt er dus niet alleen voor dat je stemming verbetert, het verhoogt bovendien je emotionele flexibiliteit en weerbaarheid én dat mensen je meer waarderen. Dankbaarheid werkt als hefboom die je leven verandert. Dank je wel, trouwens om dit artikel te lezen! 😇
Wil je graag meer weten over positief denken en well-being? Ontdek dan in de UQ coach onze well-being cursus, inclusief praktische oefeningen. Of neem contact op met Ria Van Gucht (ria@uqalify.com) om te kijken hoe positief denken kan ingezet worden voor je organisatie, je team en/of jezelf.
PS: Ja, het is inderdaad vandaag 13 september officieel ‘Internationale dag van het Positief Denken.’ 👍🏻
